در آستانه انتخابات بر گرد سه خواست پايه اي نيرو بسيجيم
به چالش کشيدن برنامه های مرتجعان حاکم از جمله: خواستِ حذفِ نظارت استصوابی مزدوران شورای نگهبان، تأمينِ عدم دخالت نيروهای سپاه و امنيتی در انتخابات، آزادیِ فوری و بدون قيد و شرط همه زندانيان سياسی، و پايان دادن به حصرِ زهرا رهنورد، ميرحسين موسوی، و مهدی کروبی، عرصه های مهم مبارزاتی هستند که جنبش مردمی و تمامی نيروهای اصلاح طلب و آزادیخواه بايد برای عملی کردن آن، با صف هايی منسجم، به ميدان آيند. تبديلِ صحنه انتخابات به عرصه چالش جدی با ادامه حاکميت کنونی و سياست های نابخردانه و خانمان سوز ولی فقيه و شرکا، مهمترين وظيفه يی است که بسيج در راه تحقق آن می تواند شرايط کنونی سياسی کشور را به کلی دگرگون کند
سال 1391 ، سال تشديد بحران و دشواری های اقتصادی, اجتماعی و سياسی در ميهن مان بود. زندگی مردم زحمتکش در سال گذشته در معرض تهديد مداخله خارجی و ماجراجويی های نظامی بود که محصول سياست های نابخردانه رژيم و سياست های هژمونی طلبانه امپرياليسم در رابطه با ميهن مان می باشد. تشديد فقر و محروميت ميليون ها شهروند زحمتکش، بيکاری مزمن، تخريب زير ساختار توليدی کشور، به نفع سرمايه داری کلان تجاری و واردات بی رويه کالاهای خارجی، تشديد ناهنجاری های اجتماعی، خصوصاً در ميان جوانان کشور، تشديد خصوصی سازی، در راستای منافع سرمايه داری بزرگ، اتخاذ سياست های ماجراجويانه بين المللی و همراه آن تحريم های مخرب و مداخله جويانه کشورهای امپرياليستی در کنار ادامه جو فشار و پيگرد فعالان جنبش کارگری، دانشجويان آزادی خواه و زنان مبارز کشور تنها گوشه هايی از مجموعه سياست هايی است که حيات کشور را با دشواری ها و مخاطرات زيادی رو به رو کرده است
هم ميهنان گرامی! ما در آستانه فرا رسيدن سال 1392 ، شاهد تعميق بحران سياسی رژيم ولايت فقيه و گسترش گسست ها در صفوف حاکميت يکدستی هستيم که در پی کودتای خشن و خونين انتخاباتی سال 1388 از سوی ولی فقيه و فرماندهان سپاه و نيروهای امنيتی بر کشور ما تحميل شد. سران رژيم به خوبی آگاهند که در شرايط بسيار بحرانی کنونی، انتخابات آينده رياست جمهوری می تواند به چالشی جدی بر سر راه ادامه حکومت شان بدل شود. سران رژيم در هفته های اخير، در موضع گيری های گوناگونی روشن کرده اند که اجازه نخواهند داد تا انتخابات رياست جمهوری 92 ، زمينه ساز تکرار تجربه تظاهرات عظيم مردمی بر ضد رژيم در سال 88 و يا تکرار تجربه خرداد 76 و روی کار آمدن نامزدی اصلاح طلب در ايران باشد. نگرانی سران ارتجاع از يک سو برگزاری انتخاباتی است که در آن، همچون انتخابات مجلس شورای اسلامی، اکثريت قاطع شهروندان از شرکت در انتخابات خودداری کنند و يا انتخاباتی که به صحنه نبرد جنبش مردمی با ارتجاع حاکم بدل شود
بر اين اساس جنبش مردمی و نيروهای مترقی و آزادی خواه و مدافع صلح بايد با تمام توان به مقابله با برنامه های رژيم برای تقويت پايه های حکومت ديکتاتوری برخيزند. به گمان ما ارتجاع حاکم به دنبال برگزاری انتخاباتی است که بتواند در آن هم نامزدها و هم رای دهندگان کنندگان را کنترل کند و آن را به نمايشی تبليغاتی به نفع رژيم تبديل نمايد. تجربه برگزاری انتخابات در دهه اخير، در ميهن ما، نشانگر دو ويژگی اساسی است. نخست آنکه رژيم تلاش خواهد کرد تا جلوی شرکت نامزدهای مردمی و اصلاح طلب در انتخابات را سد کند و دوم آنکه در صورت وادار شدن به قبول نامزدهای اصلاح طلب، با استفاده از نيروهای سپاه و انتظامی روند برگزاری انتخابات و نتيجه آن را با لگدمال کردن رای ميليون های شهروند به سمت خواست های ارتجاع حاکم، و در رأس آن ولی فقيه رژيم، تغيير دهد. به چالش کشيدن برنامه های مرتجعان حاکم از جمله: خواستِ حذفِ نظارت استصوابی مزدوران شورای نگهبان، تأمينِ عدم دخالت نيروهای سپاه و امنيتی در انتخابات، آزادیِ فوری و بدون قيد و شرط همه زندانيان سياسی، و پايان دادن به حصرِ زهرا رهنورد، ميرحسين موسوی، و مهدی کروبی، عرصه های مهم مبارزاتی هستند که جنبش مردمی و تمامی نيروهای اصلاح طلب و آزادیخواه بايد برای عملی کردن آن، با صف هايی منسجم، به ميدان آيند. تبديلِ صحنه انتخابات به عرصه چالش جدی با ادامه حاکميت کنونی و سياست های نابخردانه و خانمان سوز ولی فقيه و شرکا، مهمترين وظيفه يی است که بسيج در راه تحقق آن می تواند شرايط کنونی سياسی کشور را به کلی دگرگون کند
برگرفته از نامه مردم شماره 917، فروردین نود و دو
در همین پیوند
مي خواهيم و مي توانيم ميهن خود را با قدرت از اين مهلکه نجات دهيم
ضدانقلاب سران جمهوري اسلامي اند
سه ترفند براي به بيراهه کشاندن و سرکوب نمودن جنبش رو به رشد
یک ارزیابی پیرامون خیزش هشتاد و هشت
|