شتابگیری خصوصی سازی در منطقه
گونه ی ولایی و نمونه ی وهابی
گونه ی ولایی خصوصی سازی
بنا به رسانه های ولایی برای "مقابله با تحریم ها" پروژه ی پتروپالایشگاه ها، با نمونه برداری از پتروشیمی ها، در دستور کار جاگرفته است. انگیزه ی آن دشواری در فروش نفت در بازارهای جهانی پس از تنش های نوین میان ولاییان و ترامپیان است. نگرییستنی اینکه، در پروژه ی پتروپالایشگاه نیز، چون دیگر بخش های اقتصادی، هزینه های سنگین آغازین را می بایست از راه سرمایه گذاری های دولتی – بویژه وزارت نفت - یا دلارهای نفتی-گازی فراهم کنند، و سپس آن ها را همچون پتروشیمی ها به خصوصی ها و تیمه خصوصی واگذارند. "انجمن هلدینگ ها" و دگر نهادهای بازاری-کاتوزی-سپاهی-مالی از هم اکنون برای بالاکشیدن این یکان های دلارآور برنامه ریخته اند. به دگرگفت، "خاموشی" های بخش پتروپالایشگاه ها در راهند. این را می توان گونه ی ولایی خصوصی سازی در منطقه نامید که خود الگوبرداری ای است بویژه از خصوصی سازی خزنده در دیگر کشورهای وابسته به مواد خام
وزارت نفت "راهگشای" کشور: همه هیأت وزیران در وزارت نفت خلاصه میشود
در این میان درگیری میان "بخش خصوصی" و دولتی – بویژه وزارت نفت - بر سر "سهم" از دلارها و رانت ها و زد و بندهای نفتی، و در پیوند با آن، سوگیری های گوناگون برای ساختن پالایشگاه ها خواندنی اند. برای نمونه نماینده مردم نجفآباد در مجلس گفته است: "آقای زنگنه در شرایط جنگی حال حاضر پانزده سال است که سکان وزارت نفت را بر عهده دارد و همواره در جلسات خصوصی و غیرخصوصی عنوان میکند که ساخت پالایشگاه در ایران جواب نمیدهد و اعتقادی به ساخت پالایشگاه در کشور ندارد. زنگنه امروزه در شرایط تحریم تمام سیستم را معطل کرده و هر روز بهانه میآورد، یک روز میگوید سران قوا باید به من اختیارات بدهند تا دیوان محاسبات وسازمان بازرسی (گویا برای واگذاری رانت ها و دلارهای نفتی-گازی به پتروپالایشگاه ها و دگره) گریبانگیر من نشوند ... معاونین آقای زنگنه با حقوقهای نجومی و با پاداش پایان خدمت نجومی بازنشست شدند و بار دیگر با حقوقهای بالا به عنوان مشاور در بخشهای مختلف به کار گرفته شدند. همان معاونانی که در کرسنت محرومیت داشتند بار دیگر توسط آقای زنگنه در سمت معاونت به کار گرفته شدند و همین معاونین بعد از اینکه بازنشست شدند و پاداش پایان خدمت کلانی گرفتند، دوباره بعضی از آنها در معاونتها به کار گرفته شدند ... در این شرایط سخت اقتصادی که وزارت نفت نوک پیکان حمله و راهگشای مملکت است و همه هیأت وزیران در وزارت نفت خلاصه میشود بدترین گزینه برای وزارت نفت، آقای زنگنه است که دارد جنگ اقتصادی را مدیریت میکند. آقای زنگنه هم روحی و هم جسمی خسته شده و دیگر نمیتواند در این جنگ اقتصادی ایفای نقش کند و ما را به مقصد" برساند (براستی نمی توان گفت که بدین وضع می بایست خندید) یا گریست
گونه ی وهابی خصوصی سازی
در عربستان وهابی آن روی خصوصی سازی اندوخته ها و دارایی های نفتی-منطقه ای روان بوده و هست، همانا برنامه ریزی برای فروش سهام آرامکو بزرگترین شرکت نفتی جهان در بازار بورس بین المللی. در کوران کشاکش ها و ناآرامی های منطقه ای، از سودان گرفته تا ایران، محمد بن سلمان ولیعهد، نائب رئیس شورای وزیران و وزیر دفاع سعودی برای چندین بار گفت که "به عرضه اولیه عمومی سهام آرامکوی سعودی طبق شرایط و زمان مناسب" پایبند است و از برداشتن "گامهای مهمی در چارچوب آماده سازی برای عرضه اولیه عمومی سهام آرامکو" در بازارهای جهان سخن راند. او افزود: "آنچه که در سعودی در حال رخ دادن است صرف اصلاحات مالی و اقتصادی برای تحقق یک سری ارقام و اعداد مشخص نیست، بلکه تغییر ساختاری جامع برای اقتصاد کلان (بخوان خصوصی سازی های سترگ) است که هدف از آن ایجاد تغییر در عملکرد اقتصادی و توسعه ای در دورههای متوسط و بلندمدت" است
سلاطین نفت عربستان برخلاف خلفای نفت ایران، نه خصوصی سازی خزنده، بلکه حصوصی سازی جهنده را در دستورکار خود نهاده اند
تیرماه نود و هشت
|