|
در هزاره ی گذشته اشرافیت توانمند و مال دار روحانی یا کاتوزی، سه بار بلند خیمه برافراخته است. از پیوند میان لشکریان چادرنشین خاوری-باختری با روحانیان موقوفه دار، اشرافیت روحانی سنی یا «صنف متشرعین و فقها» در سده ی دهم میلادی فرارویید، از همکاری میان لشکریان کوچ نشین آناتولی و صوفیان فئودال شمال، اشرافیت روحانی شیعه در سده های هفده و هیجده میلادی سربرآورد، و از همراهی آشکار و ناآشکار استعمارگران اروپایی-امریکایی و روحانیون موقوفه دار-بازاری، اشرافیت روحانی «ولایی» در پایان سده ی بیست میلادی خود نمود
در این پژوهش گستره های گوناگون نوخلافت صفوی را کاویده ایم، و در کران آن، به آیینه ی تاریخ ایران از چشم انداز جایگاه اشراف روحانی و مهتران کاتوزی ویژنگریسته ایم
پرداختن به برش صفوی، تنها به معنای کنکاش آکادمیک در دالان های تار تاریخی نیست، بلکه جستاری است اجتماعی-اقتصادی برای برتاباندن ریشه های واپس ماندگی امروزمان، و کوششی برای برون رفت از بن بست های تاریخی مان
در پرده ی پارینه می توان صفویان را به چشم تراژدی عباسیان، و قاجاریان را به چشم کمدی صفویان نگرید. پدیداری ولاییان در پایان سده ی بیست میلادی را باری، می بایست به مثابه ی گامی بلند به سوی تاریک خانه های سده های میانه ارزیابید، و آن را "خواری تاریخی" ای نامید که آیندگان در دفتر خویش درشت خواهند نگاشت، و نسل ما را برای داشتن سهم و بهرا در برآمدن آنان، خواهند نکوهید
این نوشتار، بخش هایی از پژوهش "سه سده ی سرنوشت ساز" (سده های شانزده، هفده و هیجده میلادی یا برش برآمدن و فروفتادن مناسبات نوین سرمایه داری در تاریخ ایران) را دربرمی گیرد. این پاره های برگزیده، کوششی هستند برای یابیدن پاسخ به چرایی و چگونگی فرارویی روحانیون شیعه به بزرگترین فئودال ایران، و نقش آنان در شکست جنبش های ضدفئودالی-بورژوایی باختر آسیا در آستانه ی سده ی هیجده میلادی
پدیداری نهادهای سامانیده و پیچیده ی پرستشگاهی-فئودالی در این برش، همگاه است با آغاز روند واپس ماندگی اجتماعی-اقتصادی ایران و به درازا انجامیدن پروسه ی گذار از مناسبات کهن فئودالی به پیوندارهای نوین سرمایه داری. به دگرگفت، در پایان سده ی هفده و آغاز سده ی هیجده میلادی بود که یکی از بزرگترین راهبندها در گدار شکوفایی فرهنگی و اجتماعی-اقتصادی ایران آفریده شد: "هیولایی خرافی" با توان بالای اقتصادی و نیروی چشمگیر آشکارو ناآشکار سازمانی
این "هیولای خرافی" دستادست نیروهای گوناگون بازدارنده ی درون و برون مرزی، در پنج سده ی گذشته در برابر بیشتر نوزایی ها و نوسازی های بایای اجتماعی، قلدرمنشانه و گستاخانه بالا برافراخته است
حساب این اشراف روحانی یا مهتران کاتوزی، از توده ی شیعیان ایران که بخش کوچکی بوده و هستند از ساکنان فلات بزرگ ایران، و نیز جنبش های فئودال-ستیز آنان، جداست. نگارنده در این زمینه دیدگاه" بارتولد" که شیعه گری را در همه ی "اشکال و صور" آن پوشش "عقیدتی" شورش های روستائی بخش هایی از ایران در برش چیرگی عرب ها می خواند، درست می داند. این پدیده با جنبش های اروپای باختری نیز همخوانی هایی داشت. خیزش های دهقانی و پادفئودالی (ضدفئودالی) در ایران مانند اروپا، بسته به هنگامه، گاه رنگ عرفان، گاه نمای بی دینی، گاه رویه ی آیینی به خود می گرفتند و در برش هایی از تاریخ به نبرد جنگجویانه فرامی روییدند
بی چیزان روستایی و شهری شیعه ی ایران، نه تنها در کوران پیکار با خلافت عباسی به سندباد نیشابوری که آشکارا باورهای زرتشتی داشت، پیوستند، بلکه خیزش بزرگ "خرم دینان" را که از "خلافت و مبدا آن متنفر بودند" (برگرفته از "یاکوبوسکی") نیز پشت داشتند، و شماری از آنان به آیین بابکیان گرویدند. در برش فروریزی خلافت صفوی نیز، چون برش کنونی فروپاشی "نظام" ولایی، حتی در اصفهان که ملاباشی ها و صدرها و شیخ الاسلام ها سال ها در آن سرمایه گذارده بودند، گروهی از ایرانیان اصلاح ها و ویرایی های آیینی محمود را پشتیبان شدند و شماری به آیین های پیشین خویش بازگشتند. بیهوده نیست که "فریزر" درباره ی سپاهیان نادر که بخش چشمگیری از آنان روستاییان تهی دست بودند، یادآور می شود که در کوران تاوانگیری و مصادره ی دارایی های موقوفه داران شیعه با "رقبات نادری"، اعتراض ها و واخواست های ملاها "فقط با پوزخند جنگجویان نادر" روبرو می شد
پيش گفتار
بخش یکم: سه سده ی سرنوشت ساز
بخش دوم: از طلبه های زیردست تا ملاباشی های بالادست
بخش سوم: کیفر دادخواهی چیزی نبود و نیست جر تنبیه
بخش چهارم: تندروی های آیینی و اشرافیت روحانی
بخش پنجم: نادانی ها و خشک مغری های متعصب ها
بخش ششم: خلافت هاي “با تاخيري” که بازسازي مي شوند
بخش هفتم: برآمدن و برافتادن زمامداری نهادهای پرستشگاهی در تاریخ ایران
بخش هشتم: چیرگی درازگاه تمایلات ازتجاعی بر جامعه ی ایران
بخش نهم: مرگ شهرها و شارستان ها، و زایش «ربض» ها و شورستان ها
بخش دهم: ویژگی های ششگانه ی زمامداری کانونیده ی ایرانی
بخش یازدهم: چگونه اشرافیت نوین روحانی در ایران شکل گرفت
بخش دوازدهم: زمامداری لرزان اشرافیت روحانی
بخش سیزدهم: رده آرایی نیروها در آستان نخستین انقلاب بورژوایی ایران
بخش چهاردهم: طبقه ای توانمند برمی تابد
بخش پانزدهم: فروپاشي روزافزون مناسبات فرسوده
|
