چه کسانی در «خلافت خرافه و خون» به راستی زمامدارند
اعتراف سایت بازتاب: «سياست بازان اسلامی»،از وزرا تا نمايندگان مجلس، نان خور سرمايه داران بزرگ اند
رانتخواران و دانه درشت هایی که در نهادهایی چون اتاق بازرگانی یا «پارلمان بخش خصوصی»، «قرارگاه خاتم الانبیا»، «بیت رهبری»، «آستان قدس رضوی» و غیره لانه کرده اند، به جای آن که کانديدا دهند، کانديداساز شدند و به جای تاسيس حزب، احزاب موجود را وام دار خود کردند. به گونه ای که اکثر رجال سياسی و مذهبی کشور هم اکنون با يک يا چند تن از دانه درشت های اقتصادی در ارتباطند و به تسهيل امور اين افراد و نهادها می پردازند
ظاهرا آرايش سياسی در ايران قبل از هماهنگی با هر موضوعی، با رانتخواران و مفسدان اقتصادی هماهنگ است و آلودگی اقتصادی ظاهرا تنها مساله فراجناحی ميان اکثر فعالان سياسی است و کمتر رجل سياسی را می توان يافت که به نوعی وامدار رانتخواران و دانه درشتها نباشد
از اين رو با قاطعيت می توان گفت رييس جمهوران واقعی کشور، امثال بابک زنجانی مافيای نفتی و يا علينقی خاموشی پدرخوانده پتروشيمی، علاءميرمحمد صادقی، اسدالله عسگر اولادی، يحيی آل اسحاق، علی عبداللهيان هستند که چهــــــــــارده اتاق مشترک بازرگانی خارجی را به چنگ آورده و با نهادهای توانمند دینی-سپاهی-مالی زد و بندهای همه سویه دارند. اینان با اتکا به ثروت بی حساب ناشی از رانتخورای، قدرت را در آينده کشور در دست خواهند داشت و نهادهای قضايی و نظارتی فاسد کنونی توان و جرات درگير شدن با اين دانه درشت ها و مافياهای قدرتمند را ندارند
بنا به داده های سایت بازتاب، اگر يک سرشماری از دانه درشت ها و مافياهای اقتصادی در کشور صورت گيرد، تعداد سرحلقه های اصلی مفسدين اقتصادی که با رانتخواريهای بيش از صد ميليارد تومانی سکان اقتصاد کشور را در دست دارند، به صد نفر هم نرسد، اما نفوذ و قدرت اين صد نفر به مراتب بيشتر از سیصد نماينده مجلس يا سی عضوهيات وزيران است و در واقع کشور را اين رانتخواران و مفسدين اقتصادی اداره می کنند
نگاهی به دیگر زمامداران راستین «نظام» ولایی
مترسک هاي سياسي، امپراتوري هاي ولايي
ايران اکونوميست به چه “جنايت” هايي اعتراف مي کند
|